Jesteś tutaj:

"Odtajniona nagość duszy"

Data: 09.02.2021 r., godz.     744
Ukazał się trzeci tomik poezji naszej czytelniczki, pani Zofii Domagalskiej pt. "Odtajniona nagość duszy"
„Rozpalone żarem powietrze
przed burzą
czeka na wybuchy chmur”
„Coś o czymś” Zofia Domagalska

Tak rozpoczyna się pierwszy wiersz, otwierający tomik poezji „Odtajniona nagość duszy” Zofii Domagalskiej, mieszkanki powiatu wyszkowskiego. Jest to już trzeci zbiór tej autorki, wydany w 2020 roku. Dwa poprzednie, „Rytmy ziemi” i „Przez krawędzie słów”, promowane były w 2009 i 2013 roku w Miejsko-Gminnej Bibliotece Publicznej w Wyszkowie.
Książka opatrzona jest zdjęciami wykonanymi przez samą autorkę.


O twórczości Zofii Domagalskiej i jej cechach na czwartej stronie okładki pisze Natalia Kłobukowska:

Zofię Domagalską poznałam w 2008 roku w Dyskusyjnym Klubie Książki w Bibliotece C.K. Norwida w Wyszkowie. Już przy pierwszym spotkaniu odkryłam osobę o eleganckiej prostocie, otwartym sercu i świetnym poczuciu humoru, osobę którą zawsze miło jest spotkać, którą zawsze miło jest spotkać, z którą zawsze jest o czym rozmawiać, która zawsze skrzy się radością i optymizmem.
W 2013 roku poprowadziłam jej wieczór promocyjny pierwszego tomiku wierszy „Rytmy ziemi”. Drugi zbiór wierszy „Przez krawędzie słów” z 2017 roku i niniejszy – już trzeci – „Odtajniona nagość duszy” świadczą o niegasnącym pragnieniu by wciąż mówić do ludzi, dzielić się swoją poetycką wizją świata, językiem o źródlanej czystości, słowami w tak zaskakujących związkach semantycznych, iż rzeczy i zjawiska, które ukazuje w wierszach, często aż banalne w swojej realności, jawią się czytelnikowi pierwotnym odkryciem.

Twórczość Zofii Domagalskiej to:
  • słowo proste i eleganckie, bardzo bogate, a za sprawą daru poetki, migocące się mnóstwem barw znaczeniowych – od czarownej melancholii przez filozoficzny spokój i zadumę po bezgraniczne zawierzenie Stwórcy.
  • podróż z autorką – spoczywamy w zaciszu jej mieszkania, zaglądamy na sąsiedzkie podwórko, spoglądamy z balkonu, spacerujemy w parku, odpoczywamy na leśnej polanie, zwiedzamy inne miasta i kraje, zagłębiamy się w istotę zdarzeń, stajemy nad przepaścią niebytu i wszędzie jest poezja.
Wreszcie ta poezja to próba uchwycenia światła umysłem, zmysłami, sercem poetki, która z gracją tworzy obrazy słowne zawsze o wysokim natężeniu wyrazu poetyckiego.
Twórczość tę warto poznać, warto ją zgłębiać, dodać do ulubionych.